Vorige week is het Insolad Jaarboek 2019 uitgekomen. Edward Dijxhoorn, oud-curator, advocaat en MfN mediator bij Marree & Dijxhoorn, viel de eer te beurt daar een hoofdstuk van te mogen schrijven.
Een faillissement is een vat vol tegenstrijdige belangen. Een strijd om de verdeling van het tekort. De curator speelt daarin een cruciale rol. Hij wordt door de rechtbank aangesteld om namens het collectief van schuldeisers het proces in goede banen te leiden, de activa te verkopen en de opbrengst eerlijk te verdelen.
Een tegenstrijdig belang is nog geen conflict. Er is sprake van een conflict indien ten minste een van de partijen (of groepen van partijen) zich ergert of gehinderd voelt door de ander. Veel tegenstrijdige belangen in faillissementen lossen zich op omdat betrokkenen zich neerleggen bij de wettelijke verdelingsregels en de wijze waarop die door de curator zijn respectievelijk worden toegepast.
Maar er blijven nog voldoende conflicten over. Conflicten tussen boedel en contractpartijen van de failliet, waaronder de bank, tussen Belastingdienst en bank (waar de curator tussen zit), tussen crediteuren onderling en niet in de laatste plaats tussen curator en failliet respectievelijk bestuurder. In de literatuur, onderzoek en opleiding van curatoren en rechters-commissarissen wordt desalniettemin weinig tot geen aandacht aan conflictmanagement besteed. Terwijl daar toch alle aanleiding toe bestaat. Het oplossen van conflicten, zeker als daaraan de rechter te pas komt, kost nu eenmaal veel tijd en geld en langslepende procedures staan in de weg aan een afwikkeling van het faillissement binnen een redelijke termijn.
In zijn bijdrage besteedt Edward aandacht aan conflictmanagement en in het bijzonder aan de conflicten tussen curator en de bestuurder van de gefailleerde rechtspersoon voorvloeiende uit de handelingen van die bestuurder voorafgaand aan het faillissement (bestuurdersaansprakelijkheid, pauliana, verrekening)
Hij bepleit meer aandacht voor de rol die curator en bestuurders, bewust en onbewust, in dergelijke conflicten spelen, doet handreikingen voor slimmer tussenpartijdig oplossen (waaronder mediation) en alternatieven buiten de civiele rechter (arbitrage, bindend advies) en belicht tot slot de toegevoegde waarde die de rechter-commissaris kan hebben bij het vinden van een oplossing.
Lees hier het volledige artikel